دکتر محمد بقایی ماکان در مورد دلایل فقدان اجماع در میان مسئولان در موضوعات مهم و اساسی کشور به خبرنگار مهر گفت: یکی از دلایل مهم در ناهماهنگیهای مدیریتی در هر جامعهای، روشمند نبودن دستگاه اداری آن کشور دارد. عدم این ویژگی سبب میشود تا مدیران به خصوص در سطوح بالا از الگوهای خاص و تجربه شده پیروی نکنند و دیدگاههای شخصی خود را اعمال دارند.
وی در مورد اینکه چرا پراکندگی فکری و ناهماهنگیهای تصمیمگیری در میان مسئولان و در ردههای مدیریتی زیاد است هم تصریح کرد: وجود چنین معضلی به سبب ناهماهنگیهایی است که سر در عدم وجود تشکیلات گروهی دارد و از آنجا که هر مدیر و مسئولی خود را ملزم به رعایت تشکیلات گروهی خود میکند در نتیجه راههایی را بر میگزیند که کاملاً سلیقهای است و مغایر دیدگاههای جمعی است که همین مسئله عامل اصلی ناهماهنگی در سررشتهداری یک جامعه محسوب میشود.

این نویسنده و مترجم عنوان کرد: نکته دیگر عدم نقدهای سازنده و موجه از سوی اهل قلم است که فقدان چنین عاملی سبب میشود تا مدیران بدون هراس از ارزیابی تصمیمات و اقدامات خود گام در راههای دلخواه خود بگذارند که هر چند از منظر آنان پسندیده است اما برای جامعه سودمند نخواهد بود. مثال بارز چنین موردی را میتوان در انحلال سازمان برنامه و بودجه ردیابی کرد که پایهریز مشکلات اقتصادی در کشور شده است.
بقایی ماکان در در مورد تبعات نبود اجماع در میان نخبگان سیاسی برای کشور هم اظهارداشت: طبیعی است که عدم هماهنگی در میان تصمیمات مدیریتهای کلان سبب پریشیدگی و عدم انسجام در ذهن جمعی جامعه میشود و الگوهای ارزشی جامعه را کمرنگ و گاه کاملاً خنثی میسازد.
بقایی ماکان در پایان یادآورشد: برای مثال شاهد بارز آن در حوزه فرهنگی، تضاد شدیدی است که میان وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حوزه هنری و موسسه فارابی وجود دارد. چندانکه موضوعی ساده به نام « سینما و تئاتر» تبدیل به مسئلهای مهم میشود و در نتیجه موجب دلزدگی و سرخوردگی اهل هنر.
نظر شما